آرش خلیل خانه :دکتر قاضی زاده هاشمی؛ وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در گفت و گویی اختصاصی با خبرنگار روزنامه قدس به چند پرسش در خصوص چرایی واگذاری خدمات دیالیز به بخش خصوصی پاسخ گفته است که از نظر می گذرانید:

آقای دکتر، چند وقتی است موضوع واگذاری دیالیز به بخش خصوصی آنهم با قراردادهای طولانی مدت بیش از ۲۵ سال و بصورت انحصاری مطرح شده است.اولاً این واگذاری با توجه به شرایط و حساسیت های خاصی که بر روی بیماران دیالیزی وجود دارد چرا صورت می‌گیرد و دوم آنکه آیا بهتر نبود حتی در صورت ضرورت، این قراردادها کوتاه‌تر بسته می شد تا تبعات آن در کوتاه مدت بررسی و آن وقت نسبت به عقد قراردادهای طولانی تصمیم گرفته شود؟

حساسیت موضوع  از چه جهت مطرح است؟ اگر حساسیت سلامتی و ارایه خدمات بهتر به مردم  است خوب است، اما از بقیه جهات حساسیت صلاح نیست به خصوص اگر که  حمایت از یک فسادی باشد که در این حوزه وجود داشته است.

 

 

یعنی در حوزه خدمات دولتی بخش دیالیز فساد وجود دارد؟

نه؛ اشاره من به موضوع دیالیز بود. در موضوع خدمات دیالیز ما حداقل ۵ هزار ماشین دیالیز برای چند ده هزار بیمار مورد نیاز داریم. از این تعداد نزدیک به ۲۷۰۰ ماشین را داریم که بالغ بر نیمی از آن ها  فرسوده است. حال آنکه ماشین دیالیز دستگاه پیچیده و حساسی است که با حیات بیمار سر و کار دارد و اگر درست کار نکند بخشی از سم در بدن بیمار باقی می‌ماند و به سلامتی بیماران صدمه می‌زند. علاوه بر این بیماران باید ۳ نوبت در هفته دیالیز شوند و این مساله با توجه به محدودیت موجود فشار زیادی را به بخش درمان وارد می‌کند.

یعنی دولت خودش توانایی ارایه خدمات را ندارد؟

مسیری که ما داریم می‌رویم درست است و آنچه در قالب نگرانی مطرح شده جو سازی است و به این گروه از افراد توصیه می‌کنم که این کار خیلی به صلاحشان نیست و بایستی نفع و صلاح مردم و جیب مردم هست را در نظر بگیریمدولت اگر پول داشت و همه خدمات را خودش ارایه می‌داد شاید خوب بود ولی الان اعتبار کافی نداریم و طبیعی است در این شرایط نه تنها ۲۳۰۰ ماشین مورد نیاز را برای سلامت مردم باید تهیه کند که اعتبار آن موجود نیست بلکه ۱۵۰۰ دستگاه فرسوده را هم باید جایگزین کند.

تعرفه‌ای که  بیمه‌ها قبول کرده‌اند در حدی است که بخش خصوصی ابراز علاقه کرده تا در این بخش سرمایه‌گذاری کند. با این کار ۴ هزار شغل جدید هم ایجاد می‌شود چرا ما اصرار داریم که همه تصدی‌گری در اختیار دولت باشد.

اما عده ای معتقدند این واگذاری به سوء استفاده دلال ها و عده ای دیگر منجر خواهد شد.چه تضمینی وجود دارد که قیمت خدمات در این حوزه نه تنها افزایش پیدا نکند که حتی شاهد کاهش قیمت ها هم باشیم؟

ببینید، من آسیبی را که بخشی از دلال‌ها و واسطه‌ها و دوستانی که در این حوزه خیلی سینه چاک مردم خود را نشان می‌دهند متحمل خواهند شد را می‌فهمم، ولی به نظر می‌رسد که این ابراز نگرانی‌ها سودجویی است و مسیری که ما انتخاب  کرده‌ایم حتماً دسترسی مردم به خدمات دیالیز افزایش پیدا خواهد کرد. ان شاالله و در عین حال کاستی‌هایی هم که در مورد دستگاه‌های دیالیز و جایگزینی دستگاه‌های فرسوده هستند برطرف خواهد شد و ما شاهد کاهش قیمت خدمات در این حوزه هم خواهیم بود.

یکی از نگرانی های منتقدان به این طرح این است که در کشور ما تولید صافی دیالیز بیشتر از میزان احتیاج است و بنابر این نیازی به واردات نداریم.با ورود کالاهای خدماتی دیالیز از طرفی علاوه بر اینکه تولید داخل دچار آسیب می‌شود همچنین کالای ارزان بی‌کیفیت مرگ و میر بیماران را به همراه داشته و سبب می‌شود بی‌صدا جان خود را از دست بدهند

درست است که ما باید از تولید داخل  حمایت کنیم ولی تولید داخلی که قابل مقایسه با نوع خارجی باشد و اگر هم کیفیتش کمی پایین‌تر است حداقل قیمتش معادل دستگاه‌های خارجی باشد نه اینکه قیمتش هم ۲ و نیم برابر نمونه‌های وارداتی باشد.

مسیری که ما داریم می‌رویم درست است و آنچه در قالب نگرانی مطرح شده جو سازی است و به این گروه از افراد توصیه می‌کنم که این کار خیلی به صلاحشان نیست و بایستی نفع و صلاح مردم و جیب مردم هست را در نظر بگیریم. تصمیماتی هم که گرفته‌ایم قانونی است و ان شاالله آنرا به پیش خواهیم برد و اجرایی می‌کنیم.

 

🔵 منبع : قدس آنلاین